روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:

روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:
می شناختم او را نام تو را همیشه به لب داشت
حتی در حال انتظار
آن دلشکسته عاشق بی نام و نشان

روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:
هر روز پای پنجره غمگین نشسته بود و گفتگو نمی کرد
جز با درخت سرو
در باغ کوچک همسایه
شبها به کارگاه خیال خویش
تصویری از بلندی اندام می کشید

روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:

او پاک زیست؛ پاکتر از چشمه های نور
وقتی به یاد روی تو می بود می گریست

روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:

او آرزوی دیدن رویت را
حتی برای لحظه ای از عمر خویش داشت
اما برای دیدن تو چشم خویش را
آن چشم پاک را پنداشت
آلوده است و لایق دیدار یار نیست

روزی اگر سراغ من آمد به او بگو:

آن لحظه ای که دیده برای همیشه بست

آن نام خوب بر لب لرزان او نشست