من ....

 ازش پرسیدم :

               چقدر دوستم داری؟

گفت :

            به اندازه شکوفه های بهاری

و چه راست می گفت؛ چون شکوفه های بهاری مهمان

دو روز بودن . . .

********************************

اگه می تونستم تو دنیا یه چیزه دیگه باشم؛ می خواستم اشک

تو باشم که تو چشات متولد شم؛ روی گونه هات زندگی کنم و

روی لبهات بمیرم

********************************

 بعد از باران به انتظار رنگین کمان به آسمان می نگرند

ولی من سایه غم و انتظار را مدتها جایگزین رنگین کمان دیدم

آفتاب می خواهم . .

تا باران مرا به رنگین کمان تبدیل کند

من تو را می خواهم . . .

********************************

باران نمی شوم که نگویی

                    با چه منتی خود را بر شیشه می کوبد تا پنجره را

                    باز کنم و نیم نگاهی بیندازم

ابر می شوم که از نگرانی یک روز بارانی هر لحظه پنجره را بگشایی و

مرا در آسمان نگاه کنی

********************************

تنهایی من به اندازه یک دریای طوفانی دلگیر است و به اندازه یک کشتی

غرق شده متروک و تنها گاهی ماهی های حادثه به سراغش می آیند؛

گل و لای سکوت بر آن نشسته و دیری نمی پاید که خواهد پوسید؛ آیا

پیدا خواهد شد تور محکمی که تنهایی مرا نجات دهد ؟!

********************************