گذشته ها

شنیدن گذشته ها : یک گوش خوب باشید.

اگه دوستی به شما در مورد گذشته اش صحبت کرد. اولین چیز یادتون باشه که اون به شما اعتماد کرده و به خاطر شما اشتباهات گذشته خودش رو کنار گذاشته و حالا با شماست. همین که روراست و صادقانه با شما صحبت کرد. ارزش زیادی داره که هر کسی این چنین لیاقتی رو براش نداشته؟ مخصوصاً که به ازای گفتن هر اشتباهی به شما اعتماد بیشتری کرده. و در حقیقت شما براش ارزش بیشتری دارید.
اگر دوست شما قبلاً با کسی دوست بوده، یا عاشق کسی بوده، یا حتی با کسی ازدواج کرده. این نشون نمیده که طرف شما رو از ته دل دوست نداشته باشه. خیلی ها هستند که تا سرشون به سنگ نخوره و تا آدم های مختلف رو نبینن (کامل دیدن یعنی دوست بودن) ارزش واقعی هر انسانی رو درک نمیکنند. یادتون باشه اگه صادقانه بودن دوستیش به شما ثابت شد. دیگه گذشته ی اون اصلاً مهم نیست. گفتن واقعیت های زندگیش و اشتباهاتش یک راه حل عالی برای اثبات این مطلب هست.
سعی کنید. چیزایی که باعث شک در ذهن شما میشه رو از بین ببرید. اگه سؤالی دارید بپرسید. این که میگی من با اون خیلی دوست بودم. یعنی چی؟ وقتی دارید در مورد گذشته اش میشونید. اجازه ندید باز سر مطالب باز شه. بشنوید و فراموش کنید و هر سؤالی دارید همون موقع بپرسید. یادتون باشه بعداً اگه نپرسیدید حق ندارید بگید چرا نگفتی. کامل بپرسید.
اگه چیزی باعث شد شما نسبت به اون نگاهتون عوض شه. بهش بگید. اما نگید بدم اومد. بگید من وقتی این جمله رو شنیدم ناراحت شدم. میدونی یک احساس غیر قابل انکاری بهم دست داده . نمیدونم چی کار کنم؟ اون اگه حتی توضیحی نداشت. سعی میکنه که از دلتون در بیاره. اما یادتون باشه اول و آخر این شیطون هست که دست روی رابطه های خوب و سالم میگذاره. مواظب باشید. باید ظن بد رو فراموش کنید که از وسوسه های شیطون هست.
 

 گفتن گذشته ها: آرام باشید و خونسرد. آزمون خوبی است.

هیچ گاه از گذشتتون برای دوستتون نگید. صادقانه بودن به معنای گفتن همه چیز نیست. من یک پسرم و میدونم که گذشته ی طرفم برای پسر ها چقدر مهمه. البته برای من مهم نیست. اما برای بقیه خیلی خیلی مهمه! یادتون باشه این مثل یک زخم روی بدنش میمونه. تنها وقتی از گذشتتون بگید. که حس کنید اون شکی برده و میخواین از سوء تفاهم اجتناب کنید. یا این که اون بعداً میفهمه (مثلاً اگه با پسر عمه تون نامزد بودین) و میخواین از الان بهش بگین.
یک بار تعریف کنید و والسلام. دیگه این اشتباه بزرگ رو حتی یک بار هم انجام ندید که اون رو با کسی مقایسه کنید. البته یک بار مقایسه کردن. در پایان صحبت و بعدش حرفهای عاشقانه زدن خوبه. اما دیگه اون رو مقایسه نکنید. طرف حس میکنه که دوستای قبلی شما هنوز هم درذهنتون هستند.
ببخشید. بی ادبی میشه. اما اگه قبلاً با کسی سکس داشتید و این رو طرفتون میدونه یا بهش گفتید. خیلی خیلی دیر تن به سکس با رفیق جدیدتون بدید. چون زود راضی شدن همانا و ایجاد شک در دل اون همانا؛ببین این با طرف چقدر زود ... و این که حس میکنه شما آدم بی بند و باری هستید. کلاً هر بار که با دوست جدیدی دوست میشید. خیلی دیرتر باید با هم صمیمی بشید. خیلی دیرتر یعنی با اینرسی بالاتری.
این که شما با کسی توی خیابون دوست شده باشید. خیلی افتضاح هست. سعی کنید این رو نگید. کلمه ی خیابون بده. لا اقل یه فرهنگسرای پیدا کنید و بگید که من رو نزدیک اونجا دید.
اگه شما راه مشخصی داشتید برای شناختن دوست سابقتون . مثلاً اگه با هم تو دانشگاه آشنا شدید. یا تو چت . دوست جدیدتون خیلی حساس میشه روی راه های ارتباطی شما. یعنی مثلاً ازتون میخواد که دیگه چت نکنید. یا اگه بفهمه با کسی جز اون چت میکردید حساس بشید. پس روی این راه ها حساس تر عمل کنید. مثلاً اگه گفت من نمخوام تو این اردوی دانشکده رو بری. بگید چشم. اصلاً برام مهم نبود و با تو بودن برام لذت بخش تره.
اثبات کنید که تنها اون رو دوست دارید و به اون خیانت نمی کنید.
اگه بعد از این که اون فهمید خواستید چیزی بگید. حتماً صبر کنید تا اون آروم بگیره. و بعد توضیح بدید که شما یان مطلب رو نگفتید چون به نظرتون مطلب بی اهمیتی بوده و دوست نداشتین که گذشته تون رو به یاد بیارین. (گریه برای خانم ها مؤثر هست) و در ادامه بگید که تو هر سؤالی از گذشته من داری بپرس. من میگم. اگه هم خودم جلوتر نگفتم به این خاطر هست که برام تلخ بوده و یاد آوریش ناراحتم میکرده.
گفتن گذشته تون مثل یک عمل میمونه. به جا یا بی جا مهم نیست. بعد از گفتن این گذشته باید سعی کنید که خیلی بیشتر به طرف توجه کنید و بیشتر تو دلش خودتون رو جا کنید.