راستش بابام جان ! دیشب داشتیم ولایت گردی می کردیم که در ولایت دوست بزرگوارمان جناب بیابانکی (سنگچین) این شعر را از ایشان خواندیم ، بعد هم فی البداهه پاسخی دادیم که گفتیم شما هم در مملکت خودمان آنرا بخوانید :
هنوز هم بعد از این همه سال چهره ویلان را از یاد نمی برم.
در واقع در طول سی سال گذشته همیشه روز اول ماه که حقوق بازنشستگی را دریافت می کنم به یاد ویلان می افتم.