هر وقت که بارون میزنه تورو کنارم میبینم

دنیای این روزای من هم قد تن پوشم شده اینقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده تنها مدارا می کن

هر وقت که بارون میزنه تورو کنارم میبینم

دنیای این روزای من هم قد تن پوشم شده اینقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده تنها مدارا می کن

بازهم میخواهم بنویسم

بازهم میخواهم بنویسم اما از کجا و از چه چیزی نمی دانم .

  می ترسم از نوشتن اما چرایش را نمی دانم .

  او دقیقه ای عشقش را به نمایش میگذارد و دقیقه ای زندگیش را...

  همیشه د رجستجوی کسی بودم که چون باران درکم کند 

   و چون اب جاری...

   اینک تو را یافتم اما .........

   تو را یافتم بی انکه در تقدیر و سرنوشتم جایی داشته باشی، 

   تو را یافتم بی انکه در لحظه لحظه زندگیم تو را داشته باشم ،

   زمانی خسته شده بودم از نیرنگ و ریا تا تو را یافتم .........

   تو همانی که پس از مدتها در بین اهالی زمین به صداقتت ایمان 

    اوردم و به یکرنگیت اعتقاد .

   بااینکه می دانم نیستی نقش سرنوشتم، اما باز هم 

    سعی کردم دوستت بدارم؛ 

   با انکه می دانم دلت در هوای دیگری پر می کشد اما باز هم سعی کردم

   علاقه ام را در بازار عشقت و زندگیت  به حراج گذارم .

   اینرا خوب می دانم که این راه نیزمثل همان راههایی است که قبلا با درد

   و عذاب طی شده است اما نمیدانم چرا باز هم دوست دارم بی پروا در 

    این راه قدم نهم و تا اخر راه، بار و توشه ر نج و عذاب را به 

    تنهایی بر دوشم حمل کنم.

   تو راحت گفتی عشقت دیگری است و من چه سخت درزیر بار گران 

   این حرف تنها سکوت کردم،

   تو چه راحت از او گفتی و من چه سخت در نهایت تواضع

   سر فرود اوردم و گذاشتم باری دیگر چشمانم پر از اشک حسرت شود.  

   تو را یافتم اما بی انکه دوستم داشته باشی ،

   تو را یافتم اما بی انکه تعلق خاطری نسبت به من داشته باشی ،

   مدتها در جستجوی کسی بودم همسان تو............

   حال که تو را یافتم  قسمت من نیستی.

 

   در وصف انکه نباید بگویم که دوستش دارم چون بی شک برای همیشه

    حتی برای مدت کوتاه دوستی نیز او را از دست خواهم داد ...

 

 

              پس به قول دوستی : عاشقت خواهم ماند بی انکه بدانی   

 دوستت خواهم داشت بی انکه بگویم   

درد دل خواهم کرد بی هیچ صحبتی   

گوش خواهم داد بی هیچ سخنی  

     در اغوشت خواهم گریست بی انکه حس کنی  

  در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حرارتی   

 

 

       این گونه حداقل شاید احساسم نمیرد

من و خودم...

خودم:
نگاه های بابام یواش یواش داره میره رو اعصابم.هی میخوام بهش بگم به تو ربطی نداره من میخوام چه طوری زندگی کنم.دیگه تو سنیم که میخوام زندگی خودمو داشته باشم.تفکرات تو ومن زمین تا آسمون باهم فرق دارن.تفکرات تو قدیمین،متحجرن،مسخرن.

من:
احترام پدرت رو نگه دار.لازم نیست برای نشون دادن این تفاوتها دادو بیداد کنی.پدرت برات زیاد زحمت کشیده.هنوزم ساپورتت میکنه.اون تو رو دوست داره.فقط ممکنه اشتباه عمل کنه.این دلیل نمیشه که میخواد تورو بچزونه.اون هم تفکرات خودشو داره که به همین راحتی عوض نمیشن.به تفکر اون احترام بزار.یادت باشه اون هم میتونه در مورد تفکرات تو همین حرفا رو بزنه.تفکر تو از نظر هر کس دیگه ای مسخره میتونه باشه.همه آدمها با هم تفاوت دیدگاه و تفکر دارن.شاید دو نفر پیدا کنی که خیلی شبیه هم باشن ولی کاملا نمیتونن شبیه باشن.

خودم:
دوست دارم سرش داد بزنم.هر چی عصبانیته سرش خالی کنم.بهش بگم تو خیلی بدی.برو با همون رفیقات خوش باش.

من:
سعی کن درکش کنی.اون الان تو موقعیتی نیست که بهش گیر بدی.مگه حال و روزشو نمیبینی.خودتو بزار جای اون.دوست داشتی خودت تو همچین موقعیتی بودی یکی بهت گیر میداد.بهش وقت بده.زمان خودش همه چیزو درست میکنه.

خودم:
ای بابا پس من چی؟چرا هیچکی خودشو جای من نمیزاره؟

کاش کسی بیایید

 

کاش کسی بیایید... کاش کسی بیایید که از هجرت هیاهو بگوید ازسکوت... دانه های کبود و خشک خاک را رنگ سبز بزند ای کاش کسی بیاید که آبی باشد مثل دریا آشنا مثل رویا کسی که ندیده باشم نه به چشم، نه به خواب، نه به رویا کسی که مثل تو باشد ساده، باران خورده و خیس و من سالهاست به انتظار آمدن او لحظه های سرد و ساکت روزگارم را حتی با باران هم قسمت نمی کنم....


علایم اعتیاد به اینترنت

ساعت 4 صبح که از خواب بیدار شده‌اید و برای آب خوردن به طرف آشپزخانه می‌روید در بین راه Emailهایتان را چک می‌کنید.
* وقتی مودم را خاموش می‌کنید احساس پوچی می‌کنید، مثل اینکه عزیزی را از دست داده باشید.  
* تصمیم می‌گیرید یکی دو سالی بیشتر در دانشگاه باشید فقط بخاطر دسترسی رایگان به اینترنت.
* در نامه‌های پستی هم از Smiley (مثل (-: ) استفاده می‌کنید.
* تکالیفتتان را به فرم HTML در‌می‌آورید و آدرس آنرا به استادتان می‌دهید.
* سگ شما هم برای خودش یک صفحه وب دارد.
* حتی خوابهای شبهایتان هم به فرمت HTML است.
* سنتان را به صورت 3.x نشان می‌دهید.
* پسرتان جواد را Java صدا می‌زنید.
* همسرتان را به این صورت معرفی می‌کنید:
aghamon@work.money و ayal@kitchen.com
* همه دوستانتان یک @ در اسمشان دارند.
* از اینکه در یک آگهی ترحیم نمی‌توان آدرس Email جدید مرحوم را نوشت ناراحت هستید.
* تنها ارتباطتان با افراد منزل از طریق Email است.
* انتخاب بین پرداخت قبض آب و هزینه اشتراک اینترنت آسان است، باید مدتی بی‌آبی را تحمل کرد.
* خانمتان یک کلاه گیس بر روی مانیتور می‌گذارد که به شما یادآوری کند که او چه قیافه‌ای دارد.
* بر روی کنترل تلویزیونتان هم Double Click می‌کنید.
* نیمی از سفرتان را در هواپیما در حالی طی می‌کنید که کامپیوتر کیفی‌یتان را به روی پاهایتان و بچه‌تان را در جعبه بالای سرتان گذاشته‌اید.

آزاد آزاد

آدم وقتی که میمیره آزاد میشه . آزاد آزاد .
دیگه نه از عشق خبری هست نه از غم . نه از پول و نه از ..............
دیگه حتی مریض هم نمیشی که کسی نیاد عیادتت .
دیگه غصه هم نداری که بری یه گوشه زانوهات رو از غم بغل کنی .
دیگه عاشق کسی نمیشی که عاشقت نباشه .
دیگه به کسی راست نمیگی که بهت دروغ بگه یا دروغ بگی که راست بشنوه .
دیگه دلت هم واسه کسی تنگ نمیشه .
دیگه غرور هم نداری که وقتی یه نفر بهت توهین کرد ناراحت شی .
دیگه حتی به اونایی که واقعا دوستشون داری نمیتونی بگی دوستت دارم .
چیه؟
ناراحت شدی؟
یاد غم هات افتادی؟
یا شاید گناهات؟
یا دلهایی که شکستی؟
اصلا میخوای بیا یه کاری کنیم .
بیا نمیریم .
بیا زنده بمونیم و آدم باشیم .
اما خداییش بیا آدم باشیم .